كليه نمونه هاي خون، مايعات بدن و مواد و ترشحات دفعي (بجز عرق ) پرخطر و آلوده فرض گردد. شستن صحيح دستها با آب وصابون قبل و بعد از معاينه بيمار٬ كمك كننده است. قبل از تماس با هر نوع مايع بدن (جزعرق ) دستكش داشته باشيد. استفاده از گان ،ماسك وپوشش چشم ، درزماني كه خطر پاشيده شدن خون ومايعات ديگر مي رود (هنگام زايمان ، آندوسكوپي ، درناژ يا ساكشن و…) الزامي است. جهت وسايل چند بار مصرف استريلزاسيون (اتوكلاو.فورو) يا گندزدايي سطح بالا صورت گيرد. سرنگ وسوزنهاي استفاده شده در سطلهاي مخصوص غير قابل نفوذ انداخته شده (سوزنها شكسته ، خم و سرپوش گذاري نشود) سپس ضد عفوني وبعد به طريق بهداشتي دفع گردد. ست احياء جهت جلوگيري از تماس دهان با دهان درموارد تنفس مصنوعي در دسترس باشد . لوازم آلوده به مايعات بدن بيمار به نحوي جمع آوري گردد كه از مواجهه پوست و مخاط با آنها و آلوده شدن لباس و انتقال ميكروارگانيسم ها به ساير بيماران ومحيط جلوگيري بعمل آيد. تزريقات محدود گردد و حتي الامكان از داروهاي غير ترزيقي استفاده گردد. پرسنل بهداشتي درماني درصورتي كه داراي زخم باز ، درماتيت و…باشند تا زمان بهبودي كامل خود از مراقبت مستقيم بيماران خودداري نموده وياحتما از دستكش استفاده نمايند. ايزوله (جداسازي بيمار) از موارد احتياطات استاندارد نيست.(مگر درمواردي كه راه انتقال بيماري هوائي « سل فعال ريوي » و يا موارد خاص مانند آبسه باز باشد و يا بيمار همكاري و رعايت بهداشت را ننمايد كه با نظر كميته عفونت بايستي بيمار ايزوله گردد.) نيازي به جداسازي ظروف غذاي بيماران نيست و تنها شستشوي عادي با مايع ظرفشويي كافي است . درصورت ريختن خون و يا ساير مايعات بدن افراد روي سطوح محيطي٬ ابتدا دستكش پوشيده سپس با دستمال قابل جذب محل راتميز نموده و بعد با آب و صابون شسته سپس در محل، هيپوكلريت سديم 1% -ريخته و 10دقيقه بعد تميز نمايد. تمام مواردي كه مواجهه قابل ملاحظه اي روي داده (فرورفتن سوزن به بدن با احتمال آلودگي) بايستي فوراً گزارش گردد. نظافت محيط بايستي بطور روتين و معمول انجام شود. تمام ملحفه هاي كثيف و آلوده بايد در همان محلي كه مورد استفاده قرارگرفته اند در داخل كيسه مخصوص قرار بگيرند.
.
دندانپزشكان براي كاهش خطر ابتلا و اصابت سوزن بايد كارهاي زير را انجام دهند:
از دستكش استفاده كنند. پس از تماس با هر بيمار دستكش ها تعويض گردد. دستكش ها در دست شسته نشوند ويا از آن استفاده مجدد نشود. بلافاصله پس از درآوردن دستكش ها ، دست ها شسته شوند. دندانپزشكان جهت جلوگيري از پاشيده شدن خون و ترشحات ، از ماسك ، عينك و يا محافظ صورت استفاده نمايند. به هيچ وجه نوك سوزن را به طرف خود نگيرند. سوزن مصرف شده از سرنگ مصرف شده از سرنگ جدانشود، خم نشوند، شكسته و يا دست كاري نگردد. هرگز درپوش ها ي مصرف شده مجددا بر روي سوزن قرار داده نشود مي توان از كاتترهاي جديد كه در حرارت بالاسوزن را قطع و خاكستر مي كند استفاده نمود. با اين وجود بايد دانست كه درحال حاضر پيشگيري رفتاري ، مؤثرترين راه براي جلوگيري از گسترش بيشتر عفونت HIV شناخته شده است .
.
تماسهاي شغلي كه مي تواند موجب انتقال HIV شود عبارتند از : 1-آسيبهاي مربوط به تماس جلدي مثل فرورفتن سوزن يا بريدگي توسط سوزن يا اشياء تيز ديگر 2-آ لودگي غشاء هاي مخاطي 3-الودگي پوست غير سالم يا اسيب ديده از طريق خراشيدگي يا درماتيت ها (البته در پوست منافذ غير قابل تشخيص وجود دارد كه گاهي HIV از اين منافذ مي تواند وارد شود) منابع HIV شامل خون ،مايعات خوني بافت ها و ديگر مايعات بدن نظير مني ، ترشحات واژينال، مايع مغزي-نخاعي٬ مايع سينوويال، پريتونئال پريكارديال و مايع آمنيوتيك كه همه اينها مي توانند موجب انتقال عفونت HIV به ديگران شوند. در خصوص بزاق به طور كلي تماس با بزاق يك فرد آلوده به HIV در صورتي كه خون قابل روئيت در آن وجود نداشته باشد بعنوان يك عامل خطر آفرين براي انتقال HIV مطرح نمي شود تماس با اشك، عرق ادرار و مدفوع غير خوني شخص آلوده نمي تواند به عنوان عامل خطر آفرين انتقال HIV محسوب گردند. HIV از طريق شير انسان آلوده مي تواند به نوزاد يا كودك منتقل شود. اما تماس با شير انسان بعنوان يك تماس شغلي براي انتقال HIV درنظر گرفته نمي شود مطالعات نشان داده است كه متوسط خطر انتقال HIV توسط سوزن و يا ديگر آسيبهاي جلدي توسط اشياء تيز آلوده به HIV حدود 0.32% است . (يك عفونت بعد از 2885 تماس از طريق غشاي مخاطي يا پوست آسيب ديده )
